من این شعرو خیلی دوست دارم.بی مناسبت با این روزا هم نیست.می نویسمش تا تو هم بخونیش.از استاد شفیعی کدکنی:
درروزهای آخر اسفند
کوج بنفشه های مهاجر
زیباست.در نیمروزروشن اسفند
وقتی بنفشه ها رااز سایه های سرد
در اطلس شمیم بهاران با خاک وریشه
میهن سیارشان
از جعبه های کوچک چوبی در گوشه خیابان می آورند
جوی هزاران زمزمه در من می جوشد:
ای کاش ...
ای کاش آدمی وطنش را مثل بنفشه ها
در جعبه های خاک
یک روز می توانست همراه خویشتن ببرد
هر کجا که خواست
در روشنای باران در آفتاب پاک...