بوی بهار را از ماه ها قبل می توان شنید٬مثل بوی دریا که وقتی وارد شهری ساحلی می شوی از همان ابتدا تورا مجذوب می کند و ناخوداگاه به سمتش کشیده می شوی...

بهار پدیده ای است که همه مردم جهان به نوعی با آن خویشاوندی دارند و بهار را نوشدن طبیعت و زندگی خویش می دانند ولی در این میان نوروز نماد ایران باستان است٬یادگاری از کوروش و داریوش بزرگ و دیگر نیاکانمان و با گذشت زمان نه تنها کهنه و قدیمی نمی شود بلکه چون نقشی دلفریب بر دیواری سترگ ما را به دنبال خود می کشاند و ما جز سحرشده ای در برابر این طلسم عظیم و ناشکستنی نیستیم...

جشن نوروز با تغییراتی اندک هر سال برگزار می شود٬ایرانیان در آستانه این تحول بزرگ تمام غم ها و ناخوشی های سال گذشته را به دور می ریزند و با چهره ای گشاده به استقبال سال نو می روند٬شاید سال جدید سالی خوش یمن و پربرکت برایشان باشد...