سلام.نمی دانم چگونه می شود از دوستانی که با نظراتشان من را از زندگی بیزارتر می کنند تشکر کنم!هر وقت آمدم جدی مطلبی بنویسم همه به گونه ای مرا به باد تمسخر گرفتند!جالب است که بعضی از دوستان احساس می کنند  چون بزرگ شده اند نباید افکار کودکانه داشته باشند و دوستانی مرا متهم می کنند که به خاطر درس خواندن زیاد مخم گلابی زده است!دوست خوبم من می دانم که زندگی فقط درس خواندن نیست آخر اگر این طوری فکر می کردم که هیچ مشکلی برای کنار آمدن با خودم و راضی کردن خودم برای این که درس بخوانم نداشتم!من دارم تمام تلاشم را می کنم تا به خودم و همه بفهمانم زندگی فقط درس نخواندن نیست!همین.