موسیقی اصیل ایرانی٬سال هاست که بر تارک دنیا می درخشد.این موسیقی روزهای درخشانی را در طول حیات چندین صد ساله اش سپری کرده و در دورانی هم چراغ حیاتش رو به افول می رفته است ولی با همت جوانمردانی آشنا به موسیقی و عاشق فرهنگ ناب و غنی پارسی در طول تاریخ از گزند حوادث مصون مانده است و این میراث٬نسل به نسل و سینه به سینه به ما منتقل شده است.این میراث یادگار بزرگانی چون عارف قزوینی٬صبا٬وزیری ها ٬میرزا عبدالله و و دیگرانی است که ذکر نامشان در این مجال نمی گنجد ولی یادشان تا ابد در خاطر تاریخ کهن این مرزو بوم خواهد ماند.از آنها آثاری بر جا مانده است که گذشت زمان هم نتواسته است رنگ کهنگی بر سیمای آن بزند.تصنیف های عارف به قدری با روزگار ما هماهنگ است که به سختی می توان رد پای زمان را در آن دید و صداهای ماندگار... قمر الملوک وزیری٬بنان٬دلکش٬تاج اصفهانی ٬داریوش رفیعی ودیگرانی که دیگر در بین ما نیستند ولی صدای ماندگار آنها نام آنها را نیز ماندگار نموده است و در عصر حاضر استادانی که مایه فخر و مباهات ایرانی و ایران زمین هستندولی افسوس و صد افسوس که هر از چند گاهی خبر کوچ غریبانه یکی از این عزیزان را به سوی دیار یار می شنویم و باز هم بی مهری دنیا و روزگار...
چه کجرفتاری ای چرخ چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ نه دین داری نه آیین داری ای چرخ
تجویدی و بسطامی دیگر در میان ما نیستندولی نغمه پردازی هایشان موسیقی اصیل ایرانی راقدمی دیگر به مقصد نهایی نزدیک نموده است.چه خوب است که برای زنده ها ارزش قائل باشیم و فقط در مرگ خوب ها مویه نکنیم که چه جواهراتی را به دست خود مدفون نموده ایم بدون این که ارزششان را درک کنیم.استاد همایون خرم٬جلیل شهناز٬محمد رضا شجریان٬فرامرز پایور و ... از مفاخر این آب و خاک هستند.تا فرصت باقی است دم عمر را غنیمت شمریم...
|