باز هم جنگ...

نمی دانم چه بگویم و چه بنویسم تصاویر تلویزیونی گویای شمه ای از اتفاقاتی است که در لبنان و فلسطین می افتد.صدای بی وفقه ورعب آور بارش گلوله های سرد و بیروح بر پیکر نیمه جان کودکان و زنان فلسطینی و لبنانی وگوش هایی که از پنبه پرشده است و دهان هایی که همیشه برای محکوم کردن و از سرخود باز کردن باز است...نمی دانم تا کی کودکان فلسطینی و لبنانی باید با ترس به آغوش مادرانشان پناه ببرند و تا کی باید هر لحظه منتظر آوار شدن سقف زندگی برسرشان باشند...آیا حمایت از حقوق بشر٬ گرفتن زندگی آنها و ویران کردن شهرها و روستاهایشان است؟آخر چرا قانا باید در کمتر از ۱۵ سال دوبار مصیبت بزرگی را به خود ببیند.شاید داغ فاجعه قبلی هنوز بر پیکر شهر سنگینی می کند...و هنوز هستند کسانی که با یادآوری آن حادثه شوم از خشم بر خود می لرزند و اشک بر چهره شان جاری می شود.نمی دانم چرا هر جا مسلمانی هست ظلمی آشکار و تجاوزی بی شرمانه به حریم مسلمانی هم هست...از لبنان که روزی عروس کشورهای خاورمیانه بوده است صدای فریاد به گوش می رسد...شاید تا چند روز دیگر از این کشورزیبا که زیبارویانش زبانزد خاص و عام بوده اند جز مشتی خاک بر جای نماند ولی حزب الله با تمام وجود می جنگد...خاک  لبنان هنوز زنده است...هنوز در این سرزمین کودکانی متولد می شوند که از کودکی با سنگ و فلاخن و خمپاره آشنا می شوند و با آغوش باز به استقبال مرگی شرافتمندانه می روند ولی می آموزند که این خاک ناموس و شرفشان است و نباید حتی وجبی از این خاک رابه نامحرمان و بیگانگان واگذار کرد.یعنی می شود روزی کودکان این آب و خاک به جای صدای خمپاره وگلوله با صدای لالایی مادرانشان به خواب روند و....؟
نظرات 5 + ارسال نظر
abji khanoom دوشنبه 9 مرداد‌ماه سال 1385 ساعت 03:02 ب.ظ

in zendegi haye malal angiz az erfano gol khalist

donya majale maslehat andishie mardane shatranj ast

سیما سه‌شنبه 10 مرداد‌ماه سال 1385 ساعت 09:25 ق.ظ

به امید روزی که این غده سرطانی از روی زمین محو بشه.آخه خذا کی می خواد به داد این مردم برسه؟

مهران چهارشنبه 11 مرداد‌ماه سال 1385 ساعت 10:51 ق.ظ

شر گفتی ها- محکوم کردن خشونت بدون توجه به ریشه های آن ساده انگاری و سطحی اندیشی است. در جنگ و درگیری کشته و زخمی شدن اجتناب ناپذیر است.

مهدی جمعه 13 مرداد‌ماه سال 1385 ساعت 10:25 ب.ظ

حضرت علی میفرماید : ذلیلترین ملت اقوامی هستند که کوچه بازار شهرشان مورد تاخت و تاز بیگانگان باشد.
این ذلیل ترین مردم لیاقت دلسوزی ندارن منظورم مردم لبنان نیست اعرابی رو میگم که از ترسشون یا توی خانه ها پنهان میشن مثل مردم فلسطین و یا مثل مصر و عربستان هم دین و نژاد خودشون رو به اسرایل میفروشن تا شاید در امان بمونن. ریشه تمام این اتفاقات که برای مردم مسلمان میفته رو باید در چیزی که ملتهای آزاد در این دنیا دارن و اعراب از اونها محروم هستن جستجو کرد و اون شهامت و غیرت هست چیزی که ما در هشت سال جنگ خودمون دیدیم فقط کافی جنگ خودمن رو با بقیه جنگ های مشابه مقایسه کنید تا بفهمید چی میگم. کاش این اعراب (مسلمان) فرهنگ مبارزه (شیعه) (ایران و لبنان ) رو داشتن. حالا خودتون قضاوت کنید که آیا مردمی که خوشون واقعا دنبال آزادی نیستند لیاقت دلسوزی دارند.
بهتره که خلاصه کنم که از ماست که برماست.

آرمین شنبه 14 مرداد‌ماه سال 1385 ساعت 10:23 ق.ظ http://shabeshom.blogfa.com

سلام
چشم حتما سعی می کنم از خوبیها بنویسم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد